PFAS Paklığı 20 Yılda 2 Trilyon Euroya Mal Olabilir

(ANKARA) – Sanayi endüstrisindeki faaliyetlerin neden olduğu, PFAS’ler olarak isimlendirilen zehirli ve çok dirençli zehirli kimyasal unsurların oluşturduğu halk sıhhati tehlikesinin boyutlarının Avrupa’da fark edilmeye başlanması PFAS’lerin temizlenmesi ile ilgili hesaplamaları da beraberinde getirdi. Avrupa merkezli medya kuruluşlarının bir yıllık araştırmasının sonucuna nazaran, Avrupa’da PFAS’lerin temizlenmesinin maliyeti 20 yılda 2 trilyon euroyu bulabilir.
Avrupa merkezli bağımsız araştırma teşebbüsü Forever Lobbying Project tarafından yürütülen 16 ülkeden 46 gazeteci ve 18 uzmanın iştirakiyle 1 yıl boyunca devam eden hudut ötesi araştırmanın bulgularına nazaran, “sonsuz kimyasallar” olarak da bilinen zehirli PFAS’leri temizlemenin maliyeti 20 yıllık bir mühlet zarfında 2 trilyon euroyu aşabilir. Kirlenmiş topraklar, çöp sahalarından sızıntılar, içme sularının temizlenmesini kapsayan bu maliyetli süreç PFAS emisyonlarının çabucak durdurulduğu bir senaryoda, kirliliğin ağır olduğu noktaların sayısı da giderek arttığı İngiltere’de yıllık olarak yaklaşık 1,8 milyon euroya malolabilir.
PFAS’ler neden tehlikeli?
Perfloroalkil ve polifloroalkil unsurlar (PFAS) yapışmaz teflon tavalar, pizza kutuları, su geçirmez giysiler, kozmetik eserler, mobilyalar, leke tutmayan eserler, itfaiye köpükleri ve gibisi birçok şeyde bulunuyor. Kanser çeşitleri dahil olmak üzere halk sıhhati meselelerine yol açtığı bilimsel olarak kanıtlanan bu yüksek dirençli bu kimyasallar neredeyse her yerde bulunuyor. PFAS’ler İngiltere’de içme suyu ve yüzey sularında tespit edilmişken, PFAS’lerin temizlenmesi bu nedenle daha da karmaşık hale geldi.
İngiltere’de hükümete bağlı Çevre Ajansı, PFAS nedeniyle kirlenmiş yaklaşık 10 bin yüksek riskli alan tespit etmesinin akabinde yalnızca dört sorunlu alanı temizlemek için hesaplanan potansiyel maliyetlerin bütçelerinin çok ötesinde olduğunu belirtti.
Çevreci gruplar ise İngiltere’de hükümeti kimyasal düzenlemeler konusunda zayıf bir sistem uygulamakla eleştiriyor ve kimyasal kirliliğin etrafa ve ekosistemlere verdiği ziyana dikkati çekiyor.